Հայաստան - Արցախ (1)

հոկտեմբեր 2007: Երևանի հանրահավաքին

"...Կանխելով հնարավոր մեղադրանքները, միանգամից ուզում եմ ընդգծել. իմ վերաբերմունքի մեջ բոլորովին դեր չի խաղում Քոչարյանի եւ Սարգսյանի ղարաբաղցի լինելու հանգամանքը: Եթե նրանք արժանի լինեին, թող ոչ թե տասը, այլ հարյուր տարի բարով կառավարեին Հայաստանը, ինչպես նրանց նախնիները՝ արցախցի Հեթումյանները 150 տարի կառավարեցին Կիլիկիո թագավորությունը: Ես անթույլատրելի եմ համարում անպարկեշտ խոսակցությունների ու գրգռությունների միջոցով ղարաբաղցիների եւ հայաստանցիների միջեւ սեպ խրելուն միտված տրամադրությունները, դրանք գնահատելով թե՛ անարդար, թե՛ վտանգավոր: Ուստի կանեմ ինձնից կախված ամեն ինչ՝ նման մտայնության տարածումն ու ամրապնդումը կանխելու համար, մանավանդ որ Քոչարյանի եւ Սարգսյանի ստեղծած իշխանական արատավոր համակարգի հենասյուների 99 տոկոսը կազմում են ոչ այլ ոք, քան հայաստանցիները:..."

ԼՏՊ.

Oրագիր (journal des evenement du 1er mars)

Episode 1



épisode 2
épisode 3
épisode 4
épisode 5

"Blowin’ in the Wind"

"This was worse than 1996 when Levon Ter-Petrosyan put Armenia under military shutdown in the aftermath of his disputed re-election. Worse than in 2004 when Robert Kocharyan used severe force against citizens attempting some version of a “colored” revolution.

Worse, even, than 1999 when madmen strewed bullets and death in parliament. Those acted as terrorists. March 1 was collective anger. This was mass unrest that deserved recognition for reasons other than the violence dissent led to..."

La suite de l'article par John Hugues en Anglais
et en Francais (traduction Yevrobatsi)

Erevan 24.03.08

video A1+

"Մարտի մեկ". ականատեսի վկայություն

Հովիկը 46 տարեկան է: Փետրվարի 19-ի ընտրություններից հետո նա մասնակցել է ընդդիմության հանրահավաքներին, գիշերել Ազատության հրապարակում: Մարտի 1-ի եւ լույս 2-ի գիշերվա իրադարձությունների մասին նրա պատմածները ներկայացնում ենք գրեթե առանց խմբագրման:

Գիշերը ժամը 1-ից սկսած ժողովրդի մեջ խոսակցություններ պտտվեցին, թե իբր Արթուր Բաղդասարյանը, որպես անվտանգության քարտուղար, այդ գիշեր Օպերան «մաքրելու» հրամանագրի տակ ստորագրել է: Կային մարդիկ, որ հավատացին: Որոշները նույնիսկ գնացին տուն: Բայց ես լուրջ չընդունեցի, մտածեցի, որ հերթական պրովոկացիան է (ամեն օր էլ զորքի հարձակման մասին խոսում էին):
Ժամը 6-ին կարծես այդ լուրերը հաստատվեցին: Ասացին, որ հրապարակի ուղղությամբ զորք է գալիս: Անմիջապես տղամարդկանցով հրապարակի երկայնքով շարվեցինք` կանանց ու երեխաներին թողնելով մեր թիկունքում: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը մոտեցավ բարձրախոսին եւ ասաց. «Զգույշ եղեք, խնդրում եմ` հանկարծ որեւէ մեկդ ձեր նախաձեռնությամբ քայլ չանեք: Ոստիկաններն էլ են մեր ժողովուրդը: Կգան, իրենց պահանջները կներկայացնեն եւ ըստ այդմ էլ` կորոշենք մեր անելիքը»:

Երեւի 10 րոպե անց հայտնվեցին: Մեզնից 1-1,5 մ հեռավորության վրա դեմ դիմաց շարվեցին: Բոլորը սաղավարտով էին, վահաններով եւ դուբինկաներով: Առաջին շարքում կանգնածները ոստիկանական զգեստով էին, իսկ նրանց հետեւից արդեն մուգ հագուստներով էին` հատուկ ջոկատայիններ:

Եկվորներից մի խումբ մոտենում էր հարթակին` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին: Այդ ընթացքում մենք մեր դիմացիններին խնդրում էինք. «Ախպերներ ջան, ձեր ցավը տանենք, եկեք սենց կանգնենք, մինչեւ լույսը կբացվի: Ինչի՞ համար եք գիշերվա կեսին եկել: Էստեղ ձեր քույրերն ու մայրերն են, եթե արյուն թափվի, մեզնից է լինելու, մեր մեջ թուրք չկա»:

շարունակությունը այստեղ

Communiqué

L’Arménie, est la scène de violences et d’arrestations sans fondement depuis quelques jours. L’Etat, avec à sa tête Robert KOTCHARIAN et Serge SARKISSIAN, a instauré l’état d’urgence dans la ville de EREVAN, interdisant toutes manifestations et rassemblements. Des dirigeants politiques ont été arrêtés et emprisonnés. Des actes de tortures dans les prisons sont rapportés.

Le point culminant de l’anti-démocratie a été atteint par l’interdiction des medias et journaux de ne publier que les dépêches en provenance de l’appareil étatique.

Emprisonnement, la liberté d’expression et de circulation bafouée, contrôle des medias et de l’information sont autant de valeurs démocratiques non respectés en Arménie.

Le Parti Social-Démocrate HENTCHAKIAN :

a) condamne les actes de violences commises envers des manifestants pacifistes et assure poursuivre en justice les auteurs et les commanditaires de ses violences,

b) implore les arrestations de « vengeance » et de « haine », et demande la libération de tous les prisonniers politiques, des dirigeants d’opposition et des sympathisants, qui subissent des violences dans les prisons, sans aucune nouvelle,

c) réclame épargner de toutes pressions politiques ou intimidations, la Cour Constitutionnelle pour juger en toute liberté, les fraudes et les irrégularités commises lors des élections présidentielles du 19 février dernier,

d) accuse les observateurs internationaux qui ont manqués à leur devoir de garant de la démocratie et des libertés par leurs indulgences vis-à-vis des irrégularités constatés et leurs rapports « encourageants » destiné à l’appareil de l’Etat qui a commis en toutes impunités ces irrégularités.

Le Parti Social-Démocrate HENTCHAKIAN, appelle le peuple arménien et les origines arméniens, pour dénoncer la politique de terreur et de silence imposée par l’Etat, qui bâillonne par la force la liberté de la parole et la pluralité dans le pays, et appelle les organisations internationales, européennes et françaises à prendre leurs responsabilités d’observateur en rappelant les principes de démocratie et des liberté et des droits qui sont les fondements de leurs combats.

Comite Exécutif France

Parti Social-Democrate Henchakian

Paris, 22 mars 2008

Երթը կայացավ

տեսեք լուրերը այստեղ















ֆոտոներ այստեղ

Մարտի 21-ը՝ սգո ազգային օր

Հայաստանի մի շարք հասարակական կազմակերպություններ հանդես են եկել հայտարարությամբ, որտեղ ասվում է.

«Մարտի 21-ին լրանում է Հայաստանի գործող իշխանությունների կողմից պարտադրված, այսպես կոչված, արտակարգ դրության ժամկետը: Հանրահավաքների եւ խոսքի ազատությունը սահմանափակող այդ արտակարգ դրությունը մտցվեց մարտի 1-ին, երբ իշխանությունները բռնի ուժ գործադրեցին կեղծված նախագահական ընտրությունները բողոքարկող խաղաղ ցուցարարների դեմ:

Սեփական ժողովրդի դեմ կիրառված այդ բռնությունների հետեւանքով առնվազն 8 հոգի զոհվել է, կան հարյուրավոր վիրավորներ, ձերբակալվել եւ քաղաքական հետապնդումների են ենթարկվել ընդդիմության հարյուրավոր ներկայացուցիչներ:

Անտեսելով մարտի 1-ի ողբերգությունը՝ իշխանություններն անգամ սգո օր չհայտարարեցին: Մենք կոչ ենք անում մարտի 21-ը ազգովին նշել որպես սգո ազգային օր: Հրավիրում ենք բոլոր ցանկացողներին մարտի 21-ին, ժ. 15.00-ին Ազատության հրապարակ, որտեղ տեղի կունենա մոմավառություն` ի հիշատակ հանուն ազատության իրենց կյանքը զոհաբերած մեր համաքաղաքացիների: Հարգանքի տուրք մատուցելով եւ՛ ազատության մարտիկների, եւ՛ վարչախմբի ձեռքում զոհ դարձած զոհված ոստիկանի հիշատակին՝ մեր այս ակցիան կնպաստի ազգային համերաշխության ամրապնդմանը: Այն նաեւ կխորհրդանշի մեր հասարակության եւ ժողովրդի պատրաստակամությունը` շարունակելու պայքարը հանուն ազատության եւ ժողովրդավարության հաստատման»:

Erevan, Place de la Liberté, 26 fevrier 2008.

Le 19 février 2008, les élections présidentielles en Arménie se sont déroulées dans un climat de violence et avec des fraudes sans précèdent. Un mouvement populaire s’est organisé en Arménie pour contester les résultats proclamés.
Pendant 10 jours des centaines de milliers de personnes, rassemblées sur la Place de la Liberté ont demandé pacifiquement le respect du principe d’élections libres, justes et reconnues. La dispersion violente des manifestants à l’aube du 1er mars a marqué le début de répressions politiques que la jeune République d’Arménie n’a jamais connues. Avec l’instauration de l’état d’urgence et la promulgation de lois liberticides, le pouvoir en place cherche à démanteler le mouvement démocratique.
Bilan : 8 morts, des centaines de blessés, une centaine de prisonniers politiques, censure des medias, intimidations, perquisitions…

Թվաբանություն

ԱՄՆ-ի Կալիֆորնիայի համալսարանի պրոֆեսոր Կոնստանտին Բալաքիրյանը հրապարակել է Հայաստանում տեղի ունեցած նախագահական ընտրություններին վերաբերող մի հոդված, որով մաթեմատիկորեն ապացուցել է, որ Սերժ Սարգսյանը փետրվարի 19-ին հավաքել է ոչ թե 862 հազար ձայն, այլ դրա կեսից էլ պակաս: Իսկ հաշվարկը հետեւյալն է: Հեղինակը նշում է, որ ՀՀ Վիճակագրական ծառայության տվյալներով, հանրապետությունում բնակվում է 3 միլիոն 228 հազար 300 մարդ: Միաժամանակ, հեղինակը նշում է, որ այդ թիվը ուռճացված է` ընդգծելով, որ ԱՄՆ-ի Կենտրոնական հետախուզական վարչության 2006 թվականի տեղեկատվական բյուլետենում նշվում է, որ ՀՀ-ի բնակչությունը 2006-ին կազմել է 2 միլիոն 976 հազար 372 մարդ: Պրոֆեսորը գրում է, որ էմպիրիկ հաշվարկների համաձայն, որոնք հիմնվում են բնակչության նվազագույն թվաքանակի վրա, որն անհրաժեշտ է Հայաստանի զինված ուժերը համալրելու համար, երկրի բնակչությունը նվազագույնը կկազմեր 2 միլիոն 700 հազար մարդ: Բայց պրոֆեսորը որպես ելքային տվյալ ընդունում է, որ 2008 թվականի փետրվարին Հայաստանի բնակչության հավանական թիվը չէր կարող գերազանցել 3 միլիոն 100 հազարը: Հղում անելով բազմաթիվ աղբյուրների, այդ թվում նաեւ «CIA World Factbook» -ին, հեղինակը պնդում է, որ ներկայումս Հայաստանի սահմաններից դուրս գտնվում է մոտ 750 հազար մարդ: Դրանք այն մարդիկ են, որոնք պահպանելով ՀՀ քաղաքացիությունը, աշխատանք գտնելու կամ ուսման նպատակով գտնվում են Ռուսաստանում, ԱՄՆ-ում, Եվրոպայի երկրներում: Նշված թվերի վրա հիմնվելով` հեղինակը եզրակացնում է, որ փետրվարի 19-ին Հայաստանի տարածքում գտնվում էր տարիքային բոլոր կատեգորիաների պատկանող 2 միլիոն 350 հազար մարդ (3 միլիոն 100.000-ից հանած 750.000, ստացվում է 2 350 000): Հեղինակը նաեւ նշում է, որ մինչեւ 18 տարեկան անձանց թվի վերաբերյալ Հայաստանում պաշտոնական տվյալներ չկան: Կան տվյալներ միայն մինչեւ 15 տարեկան անձանց վերաբերյալ` 600 հազար 300: Մինչեւ 18 տարեկանների թիվը պարզելու համար պրոֆեսորը իրար է գումարել 1991-1992 թվականներին Հայաստանում ծնված երեխաների` ներկայիս 16-17 տարեկանների ընդհանուր թիվը. 1991թ.` 75 հազար, 1992-ին` 70 հազար: Այսպիսով, մինչեւ 15 տարեկանների առկա թվերն ու 1991-1992 թվականներին ծնվածների թվերը իրար գումարելով ստացվում է, որ ՀՀ-ում կա մոտ 745 հազար 300 քաղաքացի, որոնց 18 տարին դեռեւս չի լրացել եւ հետեւաբար` նրանք ընտրելու իրավունք չունեն: Այսնքն, նշված 2 միլիոն 350 հազար մարդուց մոտ 745 հազար մարդ չէր կարող մասնակցել ընտրություններին, ուստի ընտրությունների օրը իրական ընտրազանգվածը կազմում էր 1 միլիոն 605 հազար:

Բացի այդ, նկատի առնելով, որ պաշտոնական տվյալներով ընտրություններին մասնակցել է ընտրողների ընդհանուր թվի 69 տոկոսը, ապա ստացվում է, որ ընտրատեղամասեր է գնացել նշված 1 միլիոն 605 հազարից միայն 1 միլիոն 123 հազար 500 ընտրող: Սակայն, ԿԸՀ-ի կողմից հրապարակված տվյալների համաձայն, ընտրություններին մասնակցել է 1 միլիոն 671 հազար 27 մարդ: Հեղինակը նշում է, որ ԿԸՀ-ի հրապարակած 1 միլիոն 671 հազար 27-ից հանելով իրական` 1 միլիոն 123 հազար 500 թիվը, ստացվում է 547 հազար 527: Հենց նշված թվերի տարբերությունը` 547 հազար 527-ը, ըստ պրոֆեսորի, Սերժ Սարգսյանի օգտին «գցված» քվեների թիվն է: Այնուհետեւ Բալաքիրյանը Սերժ Սարգսյանին պաշտոնապես տրված 862 հազար 369 քվեից հանում է «գցված» ձայների թիվը` 547 հազար 527 եւ եզրակացնում, որ հօգուտ Սերժ Սարգսյանի նշված քվեաթերթիկների թիվը կազմում է 314 հազար 842: Բալաքիրյանը նաեւ ընդգծում է, որ եթե նկատի առնվեն նաեւ այլ թեկնածուներից գողացված ձայները, ապա 314 հազար 842-ից կարելի է հանել եւս մի քանի տասնյակ հազար քվե`թեպետ դրանց ճշգրիտ թիվը գիտական մեթոդներով հնարավոր չէ որոշել:

Սակայն, բոլոր դեպքերում, փաստում է հեղինակը, առաջին փուլում Սերժ Սարգսյանի հաղթանակի մասին խոսք անգամ լինել չի կարող, քանի որ նույնիսկ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանից (պաշտոնական տվյալներով 351 հազար 222) գողացված ձայներով հանդերձ նա հազիվ է ձգում երկրորդ փուլ անցնելուն:

ԼՈՒՌ ԲՈՂՈՔԻ ՇԱՐՔ

ՀՀ բոլոր այն քաղաքացիները, ովքեր ցանկանում են իրենց բողոքն արտահայտել մարտի 1-ի առավոտյան և երեկոյան իշխանությունների կողմից կազմակերպած բռնությունների և սպանությունների, նախընտրական շրջանում սկսված և մինչ օրս շարունակվող քաղաքական հետապնդումների, ձերբակալությունների և դատավարությունների նկատմամբ, և սգում են մարտի 1-ի իրադարձությունների զոհ դարձած բոլոր անձանց հիշատակը հրավիրվում են մասնակցելու Լուռ Բողոքի Շարք ակցիային

Մարտի 21-ին, ուրբաթ օրը, ժամը 17:00-19:00 կազմվում է բողոքի շարք, որը ձգվելու է Ազատության հրապարակից մինչև Ա.Մյասնիկյանի արձանը` ըստ հետևյալ սխեմայի. Ազատության հրապարակ-Հյուսիսային պողոտա-Աբովյան փողոց (Մարկո Պոլոյի և Սիլ Պլազայի դիմացով)-Հանրապետության հրապարակ (Արտ.գործ. նախարարության և Մարիոթ-Արմենիա հյուրանոցի դիմացով)-Վազգեն Սարգսյան փողոց (Դատախազության հակառակ մայթով)-Իտալիայի փողոց (այգիների միջնամասում գտնվող մայթով` ըստ կցված քարտեզի) (տես քարտեզը):

Խնդրվում է խստորեն հետևել հետևյալ կանոններին.

· Մասնակիցները կանգնում են միմիայն ոչ երթևեկելի մասերում` մայթերին, հրապարակների ոչ երթևեկելի հատվածներում, որպեսզի չխաթարվի ավտոտրանսպորտային երթևեկությունը: Մասնակիցները ինքնակազմակերպման սկզբունքով կանգնում են շարքի այն հատվածում, որտեղ կա դրա կարիքը:

· Մասնակիցները կանգնում են միմյանցից մոտավորապես 1 (մեկ) մետր հեռավորության վրա (ձեռքերի բացվածքի չափով):

· Մասնակիցները կանգնում են 1 (մեկ) շարքով` Ազատության հրապարակից մինչև Ա.Մյասնիկյանի արձանը:

o Եթե մասնակիցների թիվը գերազանցում է 1 (մեկ) շարքով կանգնելու համար բավարար մարդկանց թիվը, ապա այդ թիվը գերազանցող մասը նույն սկզբունքով կանգնում է հակառակ մայթին (Աբովյան փողոց, Վազգեն Սարգսյան փողոց, Իտալիայի փողոց), որպեսզի կուտակումներ չլինեն և այս միջոցառումը չդիտվի` որպես զանգվածային:

o Այն հատվածներում, որտեղ հակառակ մայթ չկա, խնդրվում է երկրորդ շարք չձևավորել (Ազատության հրապարակից մինչև Թումանյան փողոց, Հյուսիսային պողոտա,

YEREVAN CONTINUES POST-ELECTION WITCH-HUNT

Armenia’s embattled leadership has unleashed an unprecedented crackdown on the opposition following the bloody suppression of street protests against the official results of last month’s disputed presidential election. More than a hundred supporters of the main opposition presidential candidate, former president Levon Ter-Petrosian, have been arrested and are facing lengthy prison sentences for their involvement in what the ruling regime calls an attempted coup d’etat. The crackdown, aggravated by a virtual ban on independent news reporting, intensified last week despite the West’s calls for dialogue between the Armenian government and the Ter-Petrosian-led opposition.

full article here

Ո՞վ հրահանգեց կրակել ցուցարարներին

եւ ո՞վ գլխավորեց մարտի մեկի ջարդը

Մարտի մեկի լուսադեմին եւ գիշերը տեղի ունեցած ջարդի ու դրա հետեւանքների մասին այս օրերին խոսում են բոլորը, բայց այդպես էլ անհայտ է մնում երկու հարց` ո՞վ հրահանգեց ծեծել ու կրակել խաղաղ ցուցարարների վրա, եւ ո՞վ գլխավորեց այդ օպերացիան:

կարդալ այստեղ..

Heritage Party Declaration on Armenia's Past, Present, and Future

Հայերեն տարբերակը այստեղ (PDF)

For Immediate Release
17 March 2008

Now more than ever, as the schism between the Armenian people and its government continues to expand, the Heritage Party calls for a national rehabilitation process. Such a process, if it is to be meaningful and permanent, must proceed not in spite but in full and brave recognition of the events that have unfurled in our Republic over the past few months.

February 19, election day, was the evident disregard of the national will, but we must bear in mind that the campaigns that preceded it and the human rights violations that followed it are part and parcel of that disregard. The campaigns were inherently unequal in terms of media access and fairness of coverage, the misuse of administrative levers, and the endemic application of the means of state for partisan advantage. At times votes were purchased, at others they were forced.

The elections, therefore, were prejudiced before they were held. But even on election day, substantial and systemic violations were recorded across the Republic, with grave implications for the qualitative integrity of the electoral process and the quantitative reflection of its true results. This does not happen under democratic governments.

Nor do democratic governments use force to suppress their own citizens. In Armenia's case, hundreds of thousands of Armenians gathered in Liberty Square peacefully to protest the conduct and official count of the vote. That the number of protesters grew and doubtless triggered an unpredictable concern among the authorities was no validation for suppressing them. And yet on March 1, the incumbent president of Armenia declared an effectively unlawful state of emergency. This meant, in breach of every national and international norm of civil and political liberty and of common democratic ethics, that there would be no free speech and assembly, no free media, and no political pamphlets that the government did not approve.

Against this background, sadly so reminiscent of the Soviet era, international broadcasters, when beginning to report on Armenia, would be interrupted by darkness or by advertisements. Websites were blocked and radio stations kicked off the air, all in an effort to keep the Armenian people ignorant of the actions of their own government and the world beyond.

And now to the actions. On the morning of March 1, and deep into the night of the same day, the authorities began a systematic crackdown upon their fellow citizens, unleashing professional provocateurs to stir up the crowds and giving themselves and others an excuse for violence. Freedom was squelched, seven civilians and a police officer were killed, hundreds were injured, and all were deprived of their fundamental human rights. But for the forcible dispersal of Liberty Square in the early morning, the tragedy of that night would not have befallen the nation.

Deprived of their voice, the protesters began to lose their leaders.
On a daily basis, security personnel including masked men wearing various uniforms took away or arrested opposition figures and rank-and-file participants and proceeded to indict them on various creative charges up to organizing a coup d'etat. Four members of Parliament who had dared to endorse the opposition candidate were stripped of their immunity and also charged. The intent of the special operation and ensuing state of emergency was simple: to attempt to drive the Armenian people into fear and to warn the Constitutional Court against any fantasies of reaching an independent verdict. The brute tactics worked and the authorities, once again, upheld in court the elections they wanted on February 19.

Today emergency rule continues in force, citizens remain in jail often with restricted access to attorneys, and the media—the role of which it is to serve as an informed and informing watchdog against government conduct and corruption—have been pushed into oblivion or complicity. The political arrests and detentions show no sign of abating, and the measures of the Prosecutor General's Office have now extended to interrogating Heritage's members of Parliament, immorally attacking their integrity, and announcing the deprivation, however illegal, of their right to visit citizens at their place of incarceration.

The unconscionability displayed on February 19 and the brutality used to protect it on March 1 remain unresolved issues. No state of emergency, accompanied as it is by an aggressive, one-sided "public information" vertical which deepens the public divide rather than healing it, will succeed in securing the collective amnesia of state and society. It must be lifted forthwith.

What the country needs—what the people require and their government can no longer postpone—is a brave, new national discourse. In that discourse the Heritage Party will continue to serve in any capacity which Armenia's citizenry demands, and it will use its every resource to achieve the reconciliation of the body politic with its government, and the government with its past. To that end, Heritage calls for national solidarity, a multi-partisan public project for a dignified dialogue, the release of obviously political detainees, and an immediate plenipotentiary inquiry into the tragedy of March 1—its causes and consequences both—whose just and comprehensive findings might help the recovery of democracy in Armenia.

Only in this way will we, at this most critical hour in modern Armenian history, be able to realize the national transformation that is long overdue but now imperative for the sake of Hayastan and her people's future.


The Heritage Party

17 March 2008

Yerevan

ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

Ի սկզբանե ապօրինի, միջազգային հանրության ծանրակշիռ գնահատմամբ՝ իրավիճակին ոչ համարժեք սահմանափակումներով հայտարարված արտակարգ դրության պայմաններում վարչախումբը շարունակում է գործել նորանոր շահատակություններ՝ դրանով մատնելով ու խորացնելով իր հուսահատ ու անելանելի վիճակը: Միջազգային հանրության ճնշումների տակ Քոչարյանն, ահա երկրորդ անգամ, նրանց աչքին թոզ է փչում՝ իբր, արտակարգ դրության ռեժիմի մեղմացմանն ուղղված փոփոխություններ կատարելով իր հրամանագրում: Սակայն ո՛չ առաջին, ո՛չ երկրորդ փոփոխություններից հետո իրական կյանքում բացարձակապես ոչինչ չի փոխվում:

շարունակությունը այստեղ

World Bank Armenia Corruption – The effects

For the past several months, ‘Blowing the World Bank Whistle’ has been supported by the Armenian and international media in documenting how the World Bank and its sister institution, the International Monetary Fund, have absolutely no defense for how they have been driving major corruption escalation in Armenia since the turn of the century.

Representatives of the International Financial Institutions (IFI’s), who have been in Armenia for more than fifteen years, introducing and overseeing state-of-the-art governance and accountability, have been helping Government cronies cheat the people of Armenia out of hundreds of millions of dollars each year, using a wide variety of intriguing finance mechanisms. The same IFI representatives report how the Armenian economy continues to boom, when they know the Foreign Direct Investment (FDI) has simply been the illegal transfer of state properties to corrupt state officials, and the construction boom, also apparently by foreign investors, is the same small circle of corrupt state cronies laundering their ill-gotten gains.

full article here

Հայերեն այստեղ

ONU

Pendant que la tête de la ministère des affaires étrangères défends devant la communauté internationale les exactions commis par le la police nationale , l’Azerbaïdjan fait passer à l'ONU une résolution demandant le retrait total des forces arméniennes d'Artsakh.

Dans cette résolution le région est décrit comme le berceau de la nation Albanaise du Caucase qui aurait adoptée la Religion Chrétienne en 313...

L’ASSEMBLÉE GÉNÉRALE EXIGE LE RETRAIT DES FORCES ARMÉNIENNES DES TERRITOIRES OCCUPÉS DE L’AZERBAÏDJAN

L’Assemblée générale a exigé, ce matin, le « retrait immédiat, complet et inconditionnel de toutes les forces arméniennes des territoires occupés » de l’Azerbaïdjan, tout en exhortant les États Membres, ainsi que les « organisations et groupements internationaux et régionaux », à « contribuer au maximum » au règlement du conflit de la région du Haut-Karabakh. Alors que l’Arménie a qualifié la résolution de « contre-productive » et « nuisible » au processus de négociation en cours, le représentant de l’Azerbaïdjan, auteur du texte, a expliqué qu’au contraire, sa raison principale est de confirmer les principes de base du règlement du conflit, d’exprimer un soutien aux médiateurs et de les encourager à intensifier les efforts visant à un règlement pacifique du conflit, conformément aux normes et principes du droit international, en particulier de ceux liés à la souveraineté et à l’intégrité territoriales. Par cette résolution*, adoptée par 39 voix pour, 7 contre (Angola, Arménie, États-Unis, Fédération de Russie, France, Inde, Vanuatu) et 100 abstentions, l’Assemblée générale soutient notamment les efforts de médiation par les coprésidents du Groupe de Minsk de l’Organisation pour la sécurité et la coopération en Europe (OSCE) et réaffirme son soutien à la souveraineté et à l’intégrité territoriale de l’Azerbaïdjan.

la suite en français...

in english ..

Թերթերը չեն տպագրվել, մեղմացումներ չկան

Ռոբերտ Քոչարյանի մարտի 13-ի հրամանագրով փոփոխություններ են կատարվել արտակարգ դրություն հայտարարելու մասին մարտի 1-ի իր հրամանագրում, որոնք վերաբերում են լրատվամիջոցների գործունեության սահմանափակումներին:
Փոխվել է մարտի 1-ի հրամանագրի 4-րդ կետի 4-րդ ենթակետը` «զանգվածային լրատվության միջոցների կողմից պետական եւ ներքաղաքական հարցերի առնչությամբ հրապարակումները կարող են իրականացվել բացառապես պետական մարմինների պաշտոնական տեղեկատվության սահմաններում», շարադրվում է հետեւյալ խմբագրությամբ` «արգելվում է զանգվածային լրատվության միջոցների կողմից պետական եւ ներքաղաքական հարցերի առնչությամբ ակնհայտ սուտ կամ իրավիճակը ապակայունացնող տեղեկատվություն կամ առանց իրազեկման (ապօրինի) միջոցառումների մասնակցության կոչեր, ինչպես նաեւ նման տեղեկատվություն կամ կոչեր որեւէ այլ եղանակով եւ ձեւով հրապարակելը կամ տարածելը»:
Իրականում սակայն ոչ մի բան էլ չի փոխվել, իրականացել է նախօրեին հնչած մեր մտավախությունը, մարտի 1-ից չհրատարակվող թերթերը լույս չեն տեսել նաեւ մարտի 14-ին։ Իսկ թե ինչու, պարզաբանում են թերթերի խմբագիրները։...

շարունակությունը այստեղ

"Ժամանակ" - Los Angeles

Version PDF du journal "Jamanak"













David Shahnazaryan “The struggle starts only now”
see full article in english here.

Protest Rally In Washington, DC

Over 10,000 Signed Petitions Presented To State Department

Paul Wohlers, U.S. State Department Director of the Office
of Caucus affairs and Regional conflicts,
Christian Wright, State Department Armenia desk officer
and Dr Harry Sarafian

Tuesday March 11, 2008 – Today, a delegation headed by Dr. Harry Sarafian, representing the Coalition for a Democratic Armenia and Sevak Khatchadorian, of the Armenian Council of America met with Paul Wohlers, U.S. State Department Director of the Office of Caucus affairs and Regional conflicts, and Christian Wright, State Department Armenia desk officer.

The primary topic of discussion was the Armenian-American community’s concern with the ongoing political crisis in Armenia, following the presidential elections in Armenia and the ensuing violence and the political persecution of peaceful protesters exercising their constitutional rights to demonstrate against the fraudulent presidential elections.
Both sides agreed that the democratic process, rule of law, and freedom of speech must be respected in Armenia. The Armenian American delegation urged the State department to remain steadfast and pursue the matter with the Armenian authorities until tangible and specific results are achieved.

Mr. Sarafian handed the State department officials a petition signed by more than ten thousand Armenian Americans urging the United States to demand the following from the government of Armenia:
1. Immediately lift the state of emergency and restore the constitutional rights of the citizens.
2. Remove the army and allow citizens their freedom of movement, freedom of expression, and freedom to assemble.
3. Cease the political witch hunt and release all political prisoners.
4. Annul the results of the illegitimate presidential election and call for new and transparent democratic elections.
The representatives of the State Department stated that they valued the opinion of the Armenian American community, and informed that since the events of March 1st, they have been inundated by messages and telephone calls from Armenian Americans expressing their concern regarding the current situation.

The meeting with the State Department was preceded by Armenian-Americans from across the United States converging onto Washington D.C. on Monday to protest in front of the Embassy of Armenia against the Armenian government’s blatant disregard to human rights and freedom of expression. Prior to the State Department meeting, the delegation visited several members of the US Congress to convey to them the concerns of the Armenian community regarding the current situation in Armenia.