"Մարտի մեկ". ականատեսի վկայություն

Հովիկը 46 տարեկան է: Փետրվարի 19-ի ընտրություններից հետո նա մասնակցել է ընդդիմության հանրահավաքներին, գիշերել Ազատության հրապարակում: Մարտի 1-ի եւ լույս 2-ի գիշերվա իրադարձությունների մասին նրա պատմածները ներկայացնում ենք գրեթե առանց խմբագրման:

Գիշերը ժամը 1-ից սկսած ժողովրդի մեջ խոսակցություններ պտտվեցին, թե իբր Արթուր Բաղդասարյանը, որպես անվտանգության քարտուղար, այդ գիշեր Օպերան «մաքրելու» հրամանագրի տակ ստորագրել է: Կային մարդիկ, որ հավատացին: Որոշները նույնիսկ գնացին տուն: Բայց ես լուրջ չընդունեցի, մտածեցի, որ հերթական պրովոկացիան է (ամեն օր էլ զորքի հարձակման մասին խոսում էին):
Ժամը 6-ին կարծես այդ լուրերը հաստատվեցին: Ասացին, որ հրապարակի ուղղությամբ զորք է գալիս: Անմիջապես տղամարդկանցով հրապարակի երկայնքով շարվեցինք` կանանց ու երեխաներին թողնելով մեր թիկունքում: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը մոտեցավ բարձրախոսին եւ ասաց. «Զգույշ եղեք, խնդրում եմ` հանկարծ որեւէ մեկդ ձեր նախաձեռնությամբ քայլ չանեք: Ոստիկաններն էլ են մեր ժողովուրդը: Կգան, իրենց պահանջները կներկայացնեն եւ ըստ այդմ էլ` կորոշենք մեր անելիքը»:

Երեւի 10 րոպե անց հայտնվեցին: Մեզնից 1-1,5 մ հեռավորության վրա դեմ դիմաց շարվեցին: Բոլորը սաղավարտով էին, վահաններով եւ դուբինկաներով: Առաջին շարքում կանգնածները ոստիկանական զգեստով էին, իսկ նրանց հետեւից արդեն մուգ հագուստներով էին` հատուկ ջոկատայիններ:

Եկվորներից մի խումբ մոտենում էր հարթակին` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին: Այդ ընթացքում մենք մեր դիմացիններին խնդրում էինք. «Ախպերներ ջան, ձեր ցավը տանենք, եկեք սենց կանգնենք, մինչեւ լույսը կբացվի: Ինչի՞ համար եք գիշերվա կեսին եկել: Էստեղ ձեր քույրերն ու մայրերն են, եթե արյուն թափվի, մեզնից է լինելու, մեր մեջ թուրք չկա»:

շարունակությունը այստեղ